Wat is verkoop van vorderingen?

Als een schuldeiser iets heeft gedaan of gemaakt voor zijn klant, de schuldenaar of debiteur genaamd, dan moet hij daarvoor worden betaald. Soms gebeurt dat in contant geld, maar vaak stuurt de schuldeiser aan zijn klant een rekening. Die rekening wordt in juridische taal ook wel een vordering genoemd. De vordering is het eigendom van de schuldeiser.

Als de rekening niet wordt betaald door de klant, dan moet de schuldeiser zelf (soms veel) moeite doen om zijn geld te krijgen. Hij stuurt aanmaningen, belt met z’n klant of bezoekt hem om te vragen wanneer hij wordt betaald. Als de schuldeiser hiervoor geen tijd heeft of hij wil zijn medewerkers niet achter facturen aan laten rennen, kan hij ook een incasso-intermediair in de arm nemen. Absolute zekerheid dat zijn factuur via een incassotraject altijd wordt betaald, heeft de schuldeiser niet.

In plaats daarvan kan hij er ook voor kiezen om zijn rekening te verkopen. De onbetaalde factuur is immers zijn eigendom en daarmee mag hij doen wat 'ie wil. De schuldeiser zoekt dan als het ware een manier waarop zijn factuur kan worden 'gefinancierd'. Bij verkoop van een vordering draagt de schuldeiser de eigendom ervan over aan de organisatie die de factuur koopt. De schuldeiser ontvangt hiervoor geld van de nieuwe eigenaar, die daarna de gekochte rekening probeert te innen bij de oorspronkelijke debiteur (zie punt 4 over de daaraan verbonden kosten). Aan de overdracht (dus de verkoop van de vordering) zijn strikte wettelijke regels verbonden: zo moet de debiteur over deze verkoop bijvoorbeeld altijd schriftelijk worden geïnformeerd.